De PE belevenis van Lut!

Door: Lut

De 11de aflevering was een zéér buitengewone ervaring met name een aflevering vol onnozele lol en positief doorzettingsvermogen van Chris en mij. Geen gemakkelijke opgave om een lift te versieren. Uren hebben we verloren met zeuren en onnozel doen om weg te geraken van punt a naar b. Het is ons tenslotte toch gelukt en het was ook voor ons mooi om te zien hoe de andere koppels hun uiterste best deden om ook op hun eindbestemming te geraken. Chris en ik hebben niets voor niets gekregen, alles afgedwongen op eigen kracht en geen enkele hulp van chinese weldoeners viel ons te beurt maar... beter een halve kilo geluk dan een kilo verstand heb ik me eens laten vertellen en ... een waarheid als een koe is dit gebleken!

Je kan alleen maar je uiterste best doen en er het beste van hopen, dat is het gewoon, soms is het ene koppel de klos en dan weer eens het andere. Hoe of welke taktiek je ook gebruikt; doorgaan is de enige stelregel en positiviteit het enige wat het plezant en draaglijk maakt! Als je dan als koppel op dezelfde golflengte zit maakt dit de race aangenaam. Vanaf het moment dat je eraan gaat twijfelen kun je elkaar gaan proberen op te krikken en kan je het allemaal weer aan of je krijgt een hoop mot en herrie. Deze keer zaten we gelukkig op dezelfde frequentie en ging het plezant naar het einde toe. Het was voor ons tof om te zien hoe Amir en Jimmy de 2de dag swingend de nacht ingingen, petje af! Na al hun ellende hadden ze toch maar een fijne avond gehad. Knap ook hoe ieder koppel z'n eigen peking-expressje beleeft en ervan geniet. Een onvergetelijke ervaring alweer zoals we er reeds zovele hebben gehad de voorbije 5 weken.

Afgelopen zondagavond hebben Chris en ik samen met familie-vrienden naar aflevering 11 gekeken in Belgie en, om dit samen te zien was voor ons beiden erg plezant. Als mijn peking-maatje weet zij alleen maar hoe het er aantoe gaat en dit was natuurlijk een stuk interessanter om het met ons 2-en nog eens allemaal te beleven. Grote hilariteit wanneer we bemerkten dat de meesten dachten dat wij eruit gingen vliegen. Het gejuich dat opsteeg wanneer we iets goeds hadden gepresteerd was hartverwarmend en gaf aan deze avond een speciale dimensie. De fijnste kijkavond voor mij althans en ook Chris vond het erg gezellig bij de Belgen en dankzij de reeds 5 weken aan mijn zijde kon ze het Vlaamse taaltje goed begrijpen. Als primeur hebben we haar op de electronische stier doen plaats nemen in de zaak waar het we tv hebben gekeken met als gevolg dat ze nu in nederland iets of wat raar rondhuppelt! Rond halftwaalf is ze nederland-thuiswaarts gekeerd, muziekoortjes in, het pronostiekgeld in de sjakos en met een uit de kluiten gewassen bloemstuk op de achterbank van haar schitterende rode slee. Wel met achterlating van een stel gecharmeerde belgische knapen die helemaal weg waren van haar prachtige blauwe ogen. Tja, wat valt er nog te zeggen over aflevering 11.....We hebben een boel lol gehad, gewoon weg uit frustratie want er was echt bijna geen enkele lift te versieren! Uren en uren hebben we de onnozelaar uitgehangen om toch maar niet in een dipje te geraken en om door te kunnen gaan. Mannekes toch... het was niet allemaal rozegeur en maneschijn maar ik had het voor geen goud willen missen!!!! De kou, het schamele eten, het ontbreken van enige luxe, ja zulle.... het was het allemaaal dubbel en dik waard!!!