Nepal

Kathmandu

Kathmandu, hoofdstad van Nepal kent ongeveer  850.000 inwoners, maar in de hele agglomeratie wonen er wel 1,5 miljoen . De stad ligt in een vallei aan de rivier de Vishnumati op 1350 meter boven zeeniveau. Ze is bekend om haar vele Boeddhistische tempels en paleizen, waarvan de meeste uit de 17e eeuw dateren. Kathmandu is een van de drie koningssteden in de vallei. De andere twee zijn Batan  en Bakthapur.

Hindoes, hippies en rupees, dat zijn de eerste indrukken van het hectische maar charmante Kathmandu. De stad werd gesticht in 723 onder de naam Manju-Patan. De huidige naam Kathmandu is afgeleid van Kasthamandap, en dat is Sanskriet voor 'houten tempel'. De Kasthamandap-tempel (waarschijnlijk het origineel uit 1596) staat nog steeds overeind aan de zuidkant van het Durbar-plein en doet dienst als verblijfplaats voor saddhoes, heilige mannen. Voor zowel  boeddhist als hindus is de stad een belangrijk pelgrimsplaats.
Durbar Square is het centrale plein in Kathmandu, er zijn daar een stuk of 50 belangrijke gebouwen te vinden. Durbar betekent paleis. Het rijke assortiment hindoeïstische pagodes op Durbar Square springt het meest in het oog. De religieuze en culturele verscheidenheid is groot: paleizen, binnenhoven, zuilen, standbeelden, een troonzaal, votieftempels en andere godshuizen.

Kumari Ghar
Om te beginnen is daar de Kumari Ghar, het paleis waar de levende godin, de Kumari, woont. Die Kumari is een jong meisje dat daar wordt vereerd zolang ze nog niet vruchtbaar is. Met behulp van astrologen wordt er steeds een meisje tussen de twee en vier jaar oud uit de kaste van goud- en zilversmeden gekozen. Dit gaat net zo'n beetje in zijn werk zoals bij de keuze van de Dalai Lama. Zij moet aan tweeëndertig eisen voldoen (gezond en dapper zijn en ze mag niet huilen). Als haar horoscoop niet 'vloekt' met die van de koning dan wordt ze goedgekeurd en verdwijnt ze achter de muren van het paleis. Een paar keer per jaar komt ze naar buiten om deel te nemen aan een van de vele festivals. Soms verschijnt ze ook op het balkon van haar eigen tempel. Haar voeten mogen de grond nooit aanraken. Op feestdagen deelt ze de tika (de rode stip) uit, en eens per jaar wordt ze de stad rond gedragen. Zodra haar vruchtbare periode begint, wordt ze verstoten en keert terug in het normale leven, als normale vrouw, en wordt een nieuwe Kumari gekozen. Maar de kans op een echt normaal leven is minimaal, want het brengt ongeluk om met een Kumari te trouwen, dus de kans dat ze haar hele leven vrijgezel blijft is erg groot.

Taleju tempel
De Talejutempel is de op een na grootste tempel met 3 boven elkaar gelegen daken waaraan kleine rinkelende belletjes hangen.De tempel is gewijd aan de godin Taleju,  de beschermster van de Malla-familie die vroegen over Nepal heerste.De tempel is versierd met veel koper en houtsnijwerk en wordt bewaakt door 2 witte leeuwachtige fabeldieren.
Pashupatinath
Voor hindoes is Pashupatinath het belangrijkste heiligdom. Op deze plaats aan de westelijke oever van de heilige rivier de Bagmati worden doden verbrand. Mensen die hun einde voelen naderen komen hierheen om de laatste adem uit te blazen.Terwijl het lijk gehuld in sari gewassen wordt, spelen even verder op kinderen of wast een vrouw de kleren in de rivier. Later wordt het lijk op een zeven verdiepingen hoge brandstapel gelegd. Sieraden worden in de mond geplaatst en andere dierbare spullen worden op de buik gelegd, kleurstof wordt over het lijk gestrooid. Na een aantal rondjes om het lijk gelopen te hebben, steekt de oudste zoon het vuur aan, beginnend bij de mond. Vrouwen zijn niet bij de ceremonie aanwezig, alleen de zonen zijn aanwezig.
Bodnath
Ten noordoosten van Kathmandu, aan de oude handels- en pelgrimsroute tussen Tibet en India, ligt een andere belangrijke boeddhistische tempel. Het is de Bodhnath, het hoogste heiligdom van de Kathmandu-vallei. De alziende ogen van Boeddha op de stupa kijken fronsend de wereld. Vijfhonderd jaar oud en één van de grootste boeddhistische stupa's ter wereld, heeft hij een grote aantrekkingskrach op pelgrims en vluchtelingen uit Tibet. Hij is dan ook één van de belangrijkste religieuze plekken in Nepal.

De enorme witte koepel heeft een diameter van meer dan 100 meter en is 36 meter hoog. De grote koepel wordt regelmatig gewit en daarna met emmers saffraankleurige verfstof overgoten, zodat de koepel op een lotusbloem lijkt. Op de koepel staat een vierkante toren en op alle zijden van deze toren zijn de ogen van boeddha geschilderd. De stupa is versierd met honderden kleurrijke gebedsvlaggetjes. In de muur die zich om de stupa bevindt, zijn tientallen gebedsmolens ingebouwd. Tibetanen lopen met de klok mee om de stupa heen en brengen de molens in bewegingen. Ondertussen mompelen ze gebeden.

De stupa ligt op een mooi groot rond plein en wordt omgeven door een cirkelvormig dorpje, waarin vluchtelingen uit Tibet (voornamelijk priesters) een toevlucht hebben gevonden. Het gebied noemt men hier ook wel "little Tibet". De meeste van deze Tibetanen voorzien in hun levensonderhoud door het verkopen van souvenirs aan toeristen. Verder verkopen ze er tsampa, boter, thee en gebedskralen.

Freak Street

Een zijstraat van Durbar Square is de beroemde Freak Street. Dit was vroeger het eindpunt van de 'hippie trail', de tocht die de Hippies maakten naar het 'oosten', en het was hier dat zij ontspanning zochten in verdovende middelen en spirituele verlichting. Hasj was overal vrij verkrijgbaar, het leven was er spotgoedkoop en de vriendelijke Nepalezen verbroederden volop met de ongewassen flower children uit Europa en deV.S. De hippies zaten in de Jochnesteeg die de lokale bewoners al snel omdoopten tot Freak Street, omdat het daar vol weirdo's liep. Vandaag heeft Freak Street veel van z'n charme verloren, maar je kan er nog altijd lekker vegetarisch gaan eten voor geen geld, het logement is nergens in de stad goedkoper en af en toe zie je nog eens een stoffige baardaap met lang grijs haar voorbij sloffen.