Naar het dak van de wereld

 

De derde serie van Peking Express is zwaarder, mooier en moeilijker dan ooit tevoren. De kandidaten doorkruisen maar liefst vijf landen en volgen de route van de Mekong-rivier. Ze gaan van start in Vietnam en reizen via Cambodja, Laos en China naar Tibet. Behalve de route is er nog iets veranderd dit seizoen: Er kunnen geen punten worden verdiend. Het koppel dat als laatste een finishplaats haalt, ligt er gewoon uit.

Sterrenlucht
Art Rooijakkers wacht de lifters al drie seizoenen op. Hij vertelt over zijn ervaringen van dit jaar: “Ik stond op vierduizend meter hoogte in Tibet. Ik hoorde alleen zingende monniken en zag de sterrenlucht boven me. Het enige wat ik kon denken was: wat bof ik dat ik dit programma mag presenteren.” Wel ziet Rooijakkers in dat het voor de kandidaten zwaar was. “Ze hebben nauwelijks geld en reizen van zeeniveau in Vietnam, waar het veertig graden is met een luchtvochtigheid van tachtig procent, naar de ijle lucht van Tibet op vierduizend meter hoogte. Ook een lift krijgen was vaak lastig, want we reisden veel door dun bevolkt gebied.”

Keukentafel
De afgelopen edities van Peking express leverden bijzondere liftkoppels op, en dat is deze keer niet anders. Vorig seizoen was er een koppel dat elkaar pas ontmoette toen de wedstrijd begon; ditmaal zijn twee koppels vreemden voor elkaar. Een andere opmerkelijk stel zijn Jan en zijn schoondochter Miranda (foto). Jan is 71 jaar oud en daarmee de oudste deelnemer ooit. Miranda is 23 jaar. Zij kenden elkaar slechts vijf maanden toen zij aan dit avontuur begonnen. Jan vertelt: “We zaten rond de keukentafel en het klikte tussen ons, dus gaven we ons op. We zijn een goede combinatie: zij het jeugdig enthousiasme, ik de ervaring.”

Attractie
Om conditie op te doen en elkaar te leren kennen, begonnen de twee met zwemmen, wandelen en roeien. Ze zijn unaniem: dit was een geweldige ervaring. Ze vonden de mensen fantastisch. Jan: “Ze kwamen soms gewoon naar me toe om even aan mijn snor te draaien.” Miranda vult hem aan: “Er heeft eens een heel dorp om ons heen gestaan om te kijken hoe wij sliepen, we waren een attractie ”