Rusland
Irkoetsk
De stad Irkutsk werd vroeger het Parijs van Siberië genoemd. Dat zegt misschien meer over Siberië dan over Irkutsk, maar toch. De meeste mensen die Irkutsk bezoeken doen dat als een stop van een of enkele dagen tijdens een Transsiberische treinreis van Moskou naar Ulan Bator en/of Beijing. De stad ligt aan de oostelijke oever van de Angara-rivier, vlakbij waar de Irkut- en de Ushakovka-rivier in de Angara uitkomen. Het is een grotendeels moderne stad, maar bepaalde wijken en gebouwen herinneren aan de oude glorie als centrum van de Siberische handel.
|
|
|
Geschiedenis
Irkutsk werd in 1652 gesticht als militaire post met als doel de Buyraten te controleren. In 1686 werd er aan de over van de Angara een kerk gebouwd en er ontstond een kleine stad. Handelskaravanen met thee uit China passeerden en er kwam een bontmarkt. Begin 19e eeuw was Irkutsk het bestuurscentrum voor Siberië geworden, de hoofdstad van een gebied twintig keer zo groot als Frankrijk. In de 19e eeuw werd Irkutsk ook een centrum voor ballingen, waaronder veel aristocraten, zoals de Decembristen die na hun couppoging in 1825 naar Siberië werden verbannen. |
In 1879 werd tweederde deel van de stad, die vrijwel uitsluitend uit houten gebouwen bestond, door een enorme brand verwoest. Irkutsk wist zich echter opmerkelijk snel te herstellen. Rond 1890 eeuw werd er in de omgeving goud gevonden en dat leidde tot een kleine goudkoorts. Daarmee kwam er een toevloed van mensen naar de stad en ontstonden er vermaakcentra zoals gokhuizen.
Eind 19e eeuw was Irkutsk onbetwist het economische en culturele centrum van Siberië. Uit deze tijd dateren veel van de mooie gebouwen in klassieke Russische bouwstijl. Irkutsk werd toen het 'Parijs van Siberië' genoemd. In de stad woonden mensen van diverse pluimage en komaf. Het was ook een stad van grote tegenstellingen tussen arm en rijk. Sommige van de nieuwe rijken waren heel snel welvarend geworden en lieten dat dan zien in hun uitbundige huizen en levensstijl. |
|
Het was ook een harde stad, rond 1900 werden er 400 moorden per jaar gepleegd, en dat op een bevolking van 50.000.
In 1891 bracht de kroonprins, de latere tsaar Nikolaas II, een bezoek aan Irkutsk. Dat markeerde de nauwere banden met het centrum. Enkele jaren later, in 1898, zorgde de spoorweg ervoor dat Irkutsk betere verbindingen kreeg. Op 16 augustus van dat jaar arriveerde de eerste Transsiberië Express in Irkutsk. |
|
De omwenteling naar het socialisme werd in Irkutsk niet enthousiast begroet. Pas in 1920 toen admiraal Kolchak, de commandant van het Witte Leger, in Irkutsk gevangen werd genomen schikte de stad zich naar het Sovjet gezag.
De Sovjettijd bracht Irkutsk industrialisatie, wetenschap en lelijke gebouwen. Geheel in die geest werd in de vijftiger jaren de Angara-rivier ingedamd. Nog altijd wordt, hoewel men er tegenwoordig wel de culturele waarde van inziet, de oude houten architectuur bedreigd door betonnen expansie. Tegenwoordig is Irkutsk een stad met 650.000 inwoners. |
|
|
Leuke dingen om te weten...
Siberië is afgeleidt van Sib Ir wat Slapend Land betekent in het Boerjaats, de taal van de oorspronkelijk bewoners, een Mongoolse stam. Sjamanen In het oude Siberië was de animistische religie geconcentreerd rond de figuur van de sjamaan. Geboortevlekken of andere afwijkingen waren de tekenen der geesten dat een nieuwgeborene wel eens geroepen zou kunnen worden. In de pubertijd moesten ze hevige geestelijke worstelingen of een zware ziekte doorstaan. Dan pas werden ze door de geesten als medium geaccepteerd. De sjamanen in hun spectaculaire gewaden brachten zichzelf met trommelritmes en dans in een trance waarbij ze konden communiceren met de geesten. Ze genazen zieken en traden op als geestelijke leidsmannen. Daardoor hadden ze veel aanzien onder de leken |
Zoals je wel kunt zien, ga je niet naar Irkoetsk om bruin te worden. [/b] |