Peking Express
Veel vragen beantwoord,......
|
|
|||||||
|
Zoals beloofd sluiten wij onze bezoekjes aan jullie prachtig onderhouden forums af met de antwoorden op al jullie prangende vragen….
Wij hebben alles met veel interesse gevolgd en nemen nu éénmaal de kans ook eens actief te zijn op het forum. Wij hebben de sites, die het meest bezocht zijn, in zowel België als Nederland, gekozen en de vragen op beide sites verzameld. Hier dus onze antwoorden … heel veel plezier met nieuwe programma’s en nieuwe forums … |
|
||||||
|
|
|||||||
|
Over onze medekandidaten.....
Samen: Ja, vooral Joeri en Wesley en Fleur en Bart zien we nog heel regelmatig en ook met Arthur en Robert hebben een heel fijn contact!! [color=cc0000]Is het al weer uitgepraat met Hans en Reinier,wat betreft alle gebeurtenissen? Of is het bij het elkaar de hand geven bij het afscheid gebleven?[/color] Jeske: Dit lijkt me meer een vraag voor Elias…… Elias: Wij mij betreft, is er niets meer aan de hand tussen ons. Als we elkaar waar dan ook tegen zouden komen dan hoeven we elkaar zeker niet te gaan ontlopen. [color=cc0000]Met welke duo/kandidaat konden jullie het het beste vinden?[/color] Samen: Ginder gingen wij direct heel goed met de drie bovengenoemde koppels, die we nu ook nog veelvuldig zien. Sanne en Lotte vonden wij ook erg aardig, alhoewel die meer op zichzelf gericht waren. [color=cc0000]Nodigen jullie Reinier uit voor jullie volgende verjaardag??[/color] Elias: Nueuh, laten we eerlijk zijn……op de koffie hoeven we niet bij elkaar te gaan, maar dat deden we voor de Peking Express ook al niet, niets verloren dus. Jeske: Nee, maar niet omdat het een ** zou zijn…..op onze verjaardagen komen alleen hele close vrienden en dat zijn we niet. [color=cc0000]Ervan uitgaande dat de vorige vraag een "nee" opleverde, heb jij, Elias, nog de mogelijkheid gehad om hem buiten de camera om te vertellen wat je van zijn gedrag vond?[/color] Elias: Wij hebben elkaar nog wel eens gesproken. Telefonisch en tijdens een dubbel interview, dat was wel lachen. Er zijn ook wel een paar misverstanden uit de wereld geholpen. [color=cc0000]Als jullie peking-express nog eens mochten overdoen met juist dezelfde kandidaten, wat zouden jullie dan anders doen of vooral juist hetzelfde doen?[/color] Jeske: Ik geloof, dat ik niets anders gedaan zou hebben. Ik heb altijd gehandeld zoals op dat moment goed leek en ik heb nergens spijt van. Ik heb kunnen genieten en we hebben de hele trip kunnen maken, wat wil ik nog meer? Wat ik zeker vooral hetzelfde zou doen, is om me heen kijken…ik heb alle indrukken, landschappen, ontmoetingen in me op gezogen en ben er zeker door verrijkt. Als ik trouwens iets had kunnen doen tegen misverstanden en conflict, dan had ik dat gedaan, maar ik geloof niet, dat dat anders had gekund, niet in die omstandigheden in ieder geval…. Elias: Het is gegaan zoals het is gegaan. We kunnen er nu niets meer aan veranderen. Ik denk dat ik persoonlijk niets anders zou willen doen, het is tenslotte de TOTALE ervaring die het zo bijzonder heeft gemaakt. Ook de negatieve aspecten hebben hun nut gehad in mijn leven nu. [color=cc0000]Als jullie mochten kiezen wie in de finale zat, welke 2 duo's zouden jullie dan kiezen?[/color] Elias: Jes en ik versus Robert & Arthur. Jeske: Natuurlijk hadden wij de finale graag willen spelen…, een bijzondere ervaring leek me zo! Als tegenkandidaten had ik, zonder te weten hoe de finalespelen eruit zagen graag tegen de duikers gestreden, maar mét de wetenschap hoe de finale in elkaar zat, leken Reinier en Clarinca me duchte en dus uitdagende tegenstanders…. [color=cc0000]Wie hadden jullie het liefst de finale zien winnen: Hans en Rani of Reinier en Clarinca?[/color] Jeske: Toch Reinier en Clarinca… Punt één, omdat ze minder gerust hebben dan Hans en Rani en toch altijd maar kracht vonden door te zetten, wat er ook gebeurde. Punt twee, omdat ze altijd open in hun strijd zijn geweest en dat staat uiteindelijk hoog in het vaandel. Elias: Reinier & Clarinca. [color=cc0000]Toen jullie eruit lagen, dachten jullie toen ook dat Hans en Rani express 2de waren geworden en Reinier & Clarinca hadden laten winnen?[/color] Jeske: Ik geloof niet, dat je, als je de tegenkandidaten niet in het vizier hebt, EXPRESS 2de kunt worden, maar wij wisten niet, dat ze hebben geprobeerd samen te spannen, dat zagen wij gelijk met jullie allemaal. Als Reinier daar slim was geweest, had hij Hans en Rani meegenomen in z’n laatste lift, dat was de enige manier om het in de hand te hebben. Begrijpelijk, dat samenspannen, want Hans was banger voor een finale tegen ons, dat heeft hij in Peking eerlijk tegen me gezegd. Overigens heeft wel of geen afspraak tussen hen geen enkele invloed op de uitslag gehad en dus vind ik het totaal niet van belang. [color=cc0000]Wat ik me wel afvraag is waarom jullie zo'n hekel hadden aan Hans en Rani ineens, terwijl je de hele serie zo gefocust was op Reinier en Clarinca??[/color] Elias: Dat heeft met ( ja daar istie weer…) “het Complot” te maken. Maar dat is volgens mij al lang en breed op de buis geweest. Als je WEET wie het complot heeft gesmeed, waarom zeg je dan tegen Reinier dat ik (Elias) het gedaan heb (hierdoor is Reinier ook weer anders op mij gaan reageren en het heeft de conflicten daardoor juist versterkt)?! Daar is de ellende met Hans over begonnen. Met Rani zijn er eigenlijk geen problemen geweest. |
|||||||
|
Over emoties,...mooie, moeilijke en angstige momenten,...
Kies één moment waarvan jullie zeggen: Ja dat was echt het allermooiste. Elias: Met Jes ( en natuurlijk de kameel) door de Gobi was een erg prettige ervaring. Ik weet dat ik hier er maar één hoef te noemen, maar ik zou het klooster, de zoutmijn, de truckrace, de lift in een zijspan, het ritje met de monniken of het ritje met de pitbull, vele schitterende landschappen, schatten van Russen en Mongolen, paardrijden (oei,oei), Peking en 1001 indrukken zo erg tekort doen dat ik bij deze de vraag niet helemaal volgens de regels beantwoord (sorry Leon). Jeske: Moeilijke vraag, want Peking Express hing aan elkaar van uitgezonden en niet uitgezonden mooie momenten……Denk, dat ik toch voor de overnachting in de Gobi Woestijn moet gaan, dat was echt een onwaarschijnlijke ervaring, alhoewel de zoutmijn ook een goede eerste zou zijn (Zeker nu ik weet, dat ze PE ook voor Duitsland gaan maken en ze dan de zoutmijn niet meer in mogen. Het was echt heel bijzonder, dat ze ons daar binnen lieten!!). Een lichtblauw, surrealistisch landschap, wat leek op ijs. 700 Meter de aarde in door een nauwe liftschacht….UNIEK! [color=cc0000]Jeske, wat vond je het moeilijkste moment tijdens Peking Express ??Een proef, de scheiding met Elias tijdens "het blok aan het been", de scheiding met Elias tijdens het boogschieten, een ander moment ?? [/color] Jeske: Het moeilijkst vond ik toch de conflictmomenten. Je wilt eigenlijk 24/7 genieten en je gunt dat je geliefde ook zo en soms werd hij zo ongelukkig van onbegrip en valse beschuldigingen, dat dat even overschaduwd werd. Gelukkig kan hij er ook wel vlot overheen stappen en zag ik zijn oogjes weer gaan glimmen, zodra we ons weer in cul- en avontuur konden storten. Scheiding vond ik nooit echt een probleem. Ik kan goed op mezelf (al mis ik hem niet graag lang, hoor) en vond het ook wel spannend. Wat ik wel heel jammer vind, is dat ik het klooster niet heb kunnen meemaken…een omgeving waar ik me heel erg thuis kan voelen en waar ik zeker kracht had opgedaan. [color=cc0000]Hebben jullie momenten van angst beleefd?[/color] Elias: Er zijn (zeker achteraf gezien) best wel wat momenten geweest waar het op een of andere manier mis had kunnen gaan. Als de buurman van je Mongoolse gastgezin vastbesloten is (door de alcohol) dattie koste wat het kost een potje wil gaan bakkeleien en het kost je 40 minuten om hulp in te roepen, dan ga je je toch wel afvragen of buurman (na te zijn weggewerkt door hetzelfde Mongoolse gastgezin) niet weer snel terug zal zijn met bijv. een dubbelloops jachtgeweer? Of een pijl en boog (hahaha). Echt op je gemak ben je dan niet, nee. Jeske: Ja, ooit raakten wij onze volgauto kwijt, toen we bij een erg rare rus in de auto zaten. Omdat we al een uur hadden gestaan, zonder een lift te krijgen, mochten we zonder cameraman instappen en zonder uit te kunnen leggen, wat de bedoeling was, scheurde deze vreemde vogel ervandoor met ons in z’n auto…Hij crosste rond en bescheurde zich van het lachen….Toen dacht ik echt even: ”Dit is niet tof, deze man kan met ons doen, wat hij wil…”! Gelukkig bleek hij meer raar, dan gevaarlijk en we zijn gedropt, waar we zo’n beetje wilden zijn. De volgauto vond ons, levend, langs de kant van de weg, hahahahahaha. Verder hebben Sanne en ik, toen wij samen liftten, midden in de nacht een man aan ’t bed gehad, die naar ons stond te staren! Weggejaagd en werkelijk met het hart in de keel (en een mes naast ons hoofdkussen) toch weer in slaap gevallen (want je bent al kapot moe en Sanne begon toen al behoorlijk ziek te worden en had haar rust ook hard nodig). Alles liep altijd goed af, maar angstig was het absoluut! [color=cc0000]Elias, wat vind jij van je gedrag, nu je het allemaal terug hebt gezien?[/color] Elias: Peking Express is voor mij een paar keer behoorlijk confronterend geweest. Echt gecharmeerd was ik zeker niet van mijzelf in die situaties. Echter kan ik wel zeggen dat jullie maar een heel klein deel van het totale pakket hebben mogen aanschouwen. Sommige dingen had ik (achteraf) liever anders aan willen pakken, maar verder kan ik er ook niets meer aan veranderen. Er zijn tegen verschillende mensen , door verschillende mensen kwetsende dingen gezegd in het heetst van de strijd. Zonder de schuld bij wie dan ook te leggen durf ik te zeggen dat de betrokkenen daar allemaal hun aandeel in hebben gehad. Ook ondergetekende. En geloof me…..ik denk vaak genoeg na over mijn aandeel, zodat ik er in de toekomst wat makkelijker rekening mee kan houden. [color=cc0000]Ik vraag me af waarom Elias zich zo volledig gek heeft laten maken door Reinier. Je komt niet over alsof het je iets kan schelen wat anderen over je zeggen.[/color] Elias: Om eerlijk te zijn interesseert het me niet zo heel veel, aan de ander kant zit ik nu wel wat vragen te beantwoorden op een forum. Conclusie……misschien interesseert het me wel iets meer dan ik denk. In het geval van Reinier moet ik zeggen dat het op z’n tijd behoorlijk botste, maar we hebben elkaar altijd met open vizier bestreden. Er is er maar één die mij gek kan maken ……….en dat ben ik zelf. [color=cc0000]Waar was de leukste plaats waar jullie overnacht hebben?[/color] Jeske: Zou ik echt niet kunnen kiezen. Elke verblijfplaats had zo z’n charme. Uiteraard was de Gobi, onder de blote sterrenhemel, links een dichtbijstaande Mars en de contouren van een kameel, zeer bijzonder!! Maar het opgenomen worden in een gezin (soms werden de kinderen uit bed gehaald en gingen we met zijn allen nog eten en praten voor zover dat lukte) was toch ook altijd weer een bijzondere ervaring! Elias: Zijn er ook weer meerdere. Bij “het huisje van mijn oma”, Olkhon island, de eerste keer in een ger (Mongoolse nomaden tent), de kolchoz (wodka!!!!!!!!). [color=cc0000]Hoe hebben jullie de uitzendingen op tv ervaren?[/color] Elias: Dat varieerde van aflevering naar aflevering. Maar nu, achteraf gezien, vind ik dat het “soap” aspect iets teveel de boventoon heeft gevoerd. Ik weet………dat zou goed zijn voor de kijkcijfers maar ik denk dat P.E nog beter had gescoord als men er iets meer “reis” in had gestopt. Maar daarom ben ik ook tatoeëerder en geen programmamaker (hahaha). Jeske: Soms leuk, maar toch ook vaak raar. De keuze die je als kandidaat zou maken uit alles wat gebeurde is altijd een andere dan die de maker maakt, natuurlijk. Het mag inmiddels duidelijk zijn, dat de maker voor een heel ander programma heeft gekozen, dan wij gemaakt zouden hebben en soms keken wij dan ook bedroefd naar de keuze en de wijze van weergave. Ik moet wel zeggen, dat, nu de afleveringen erop zitten, alle mooie herinneringen dubbel en dwars boven komen en het “leed” van de mindere uitzendingen wel weer geleden is. |
|||||||
|
Achteraf gezien en de toekomst,....
Jeske: Nee, geen spijt! Ik had mezelf niet tof gevonden als we ze het hadden geweigerd en had er dan ook niet van genoten daardoor verder gekomen te zijn. Elias: Ik denk nog steeds dat wij de juiste beslissing hebben genomen toen wij R+C de kaart hebben gegeven (was trouwens de 2e keer,ook in Rusland hebben wij hen geholpen,maar dit terzijde), voor ons is dat niet meer dan normaal. [color=cc0000]Komen jullie nog eens in Antwerpen?[/color] Jeske: Wij zijn geregeld in Antwerpen!! Leuke stad om te winkelen en te eten en een goede sfeer. Ja, jullie zullen ons daar vast nog aantreffen! Elias: Wij vertoeven regelmatig in Vlaanderen, met koninginnedag zijn we ook nog in Antwerpen geweest. Vlaanderen is leuk! [color=cc0000]Als jullie terugkijken, hadden jullie dan nog dingen anders aangepakt? Liften, proeven, relaties met andere koppels?[/color] Elias: Ik heb voor 99% een bijna perfect avontuur meegemaakt wat maar weinig mensen mee zullen maken. De 1% geeft stof tot nadenken en daar doe ik ook wel wat mee. Maar de dingen achteraf anders willen doen daar kan ik niet zoveel mee…..ik kijk liever vooruit. Jeske: Ik geloof in oorzaak en gevolg en heb dus vrede met de gang van zaken al denk je later wel eens “had ik maar….”. Natuurlijk WIL je het graag met iedereen fijn hebben en WIL je graag altijd je allerbeste zelf zijn, maar ik ben ook wel realistisch en weet wel, dat niemand dat van zichzelf mag verlangen, dus het was zoals het was en ik kan het alleen maar gebruiken om in de toekomst een beter en gelukkiger mens te zijn. |
|||||||
|
Over leermomenten en spiritualiteit,...
Jeske: Elkaar kenden we eigenlijk best goed en we zijn gewend samen te reizen, dus dat heeft me niet enorm verrast ofzo. Wel is het prettig te merken, dat je ook onder extreme omstandigheden bij elkaar blijkt te horen…het fijn vindt om in elkaars buurt te zijn en zelfs zo nu en dan weer even heel verliefd zijn, ook al ben je op je lelijkst, stink je bij tijd en wijle een uur in de wind en ben je in alle opzichten niet op je best. De Russen hebben me verrast, met hun gastvrijheid en alhoewel we er niet in de winter waren hebben we toch veel geleerd over het harde leven op het platteland daar. Het nomadenbestaan in Mongolië is ook heel bijzonder om mee te maken. Vooral die nacht na die hevige regenbui…we kwamen toen in de armste ger en hebben echt zoveel respect gekregen voor die mensen, die zich zo door het bestaan heen worstelen en nog gelukkig lijken te zijn ook…… Elias: Ik heb eigenlijk niet veel nieuwe dingen over onze relatie geleerd. Wel heb ik wat ik al wist meerdere malen bevestigd gekregen. Zoals bijvoorbeeld, dat Jes en ik elkaar zo goed aanvullen dat we aan een blik van verstandhouding genoeg hebben. Ja ja ik hoor jullie al……En wat dan met dat misverstand bij de bootjes?” Kan gebeuren, toch? Maar één ding staat als een paal boven water…wij hebben ook samen een onvergetelijke trip gehad. Als ik kijk naar de verschillende culturen, dan vond ik de Russische cultuur uitermate verrassend. Eigenlijk weten wij hier in “het Westen” niet zo heel van Rusland, denk ik. Ik ben echt geraakt door de warmte en gastvrijheid die ik daar heb mogen proeven. Wij kunnen er allen nog wat van leren. Veel van de Russen die wij hebben ontmoet zijn heel mooie herinneringen. Mongolië voldeed totaal aan onze verwachtingen. Wij wilden altijd al een keer naar Mongolië. Wat een ervaring!!!!! En ook hier weer heel gastvrije mensen en mooie landschappen. [color=cc0000]Wat ik graag zou willen weten wat deze reis jullie spiritueel heeft gebracht...[/color] Elias: Het heeft mij toch over verschillende dingen aan het denken gezet. Ik ben er weer achter gekomen dat reizen in mijn leven altijd een (grote) rol zal spelen. Ik ben altijd beter geworden van een reis. Ik besef nu ook dat je niet altijd overkomt zoals je denkt dat je overkomt. Ook hier heb ik van geleerd. Maar tevens heb ik ook enorm veel (geestelijk) aan mijn herinneringen. Er zijn zoveel dingen gebeurd waar ik ook nu weer van in de lach kan schieten. Jeske: Wat elke primitieve reis me brengt: Besef, dat wij materieel gezien zo ontzettend veel hebben en sociaal gezien vaak nog zo achterlopen op mensen die op elkaar aangewezen zijn om te overleven. Dankbaar, dat wij (bijna) kunnen leven zoals we WILLEN en niet zoals we MOETEN. [color=cc0000]Elias…Heb je veel gelezen over boeddhisme (want ik vond dat je zoveel wist en zo geïnteresseerd was in de tempel)...?[/color] Elias: Niet specifiek over het boeddhisme. Ik probeer van alles een beetje mee te pikken. Ben zelf oud-katholiek maar sta open voor vele invloeden van buitenaf. |
|||||||
|
Over tattoos...
Elias: Ik heb al behoorlijk wat mailtjes gehad over mijn Tattoo-Shop. Komtie……… Tattoos by Opa Varkensmarkt 14 4101 CL Culemborg Tel.(0031) (0)345 476888 Open:
www.tattoosbyopa.com [color=cc0000]Heb je nog last gehad van je tattoos, waardoor mensen je hebben gemeden?[/color] Elias: Alleen in het begin. Ik heb ook het grootste gedeelte van de P.E. met lange mouwen gelopen. Alleen toen ik met Joeri was heb ik korte mouwen gedragen om hem toch nog iets te blokken. [color=cc0000]Jullie twee zijn helemaal gek van tatoeages zo te zien, komt er ook nog een aandenken aan Peking Express op jullie lichaam?[/color] Elias: Yep,ik ga binnenkort bij mijzelf een klein P.E logo-tje zetten. Nog liefhebbers?  ?? (haha)Jeske: Voor mij niet…ik ben geen souvenirverzamelaar en heb een vastomlijnd plan voor mijn lijf. [color=cc0000]Heeft de tweeling nu al een tattoo laten zetten?[/color] Jeske: Alleen Wesley was het van plan, maar die zegt, dat we ‘m dan plat moeten spuiten en dat doen we niet, hahahaha. Nee, het is er dus nog niet van gekomen, maar hij weet wel al wat hij wil dan. |
|||||||
|
Over eten en drinken....
Jeske: Ik dronk én drink zelden en daar is niets aan veranderd. Als ik drink, zal ik toch eerder een lekker wijntje pakken dan sterke drank. Elias: Ik ben van nature niet zo’n drinker. Wodka is zeker niet mijn favoriete drankje geworden, maar we hebben ons er moedig doorheen geworsteld (haha). [color=cc0000]Waren er momenten dat je iets hebt te eten gekregen dat je echt niet lustte maar dat je toch aannam voor het gezin niet te kwetsen? Wat was het en waar was het??[/color] Elias: Ik ben niet zo’n moeilijke eter, dus als iets gratis was en te verteren, dan nam ik het gewoon. Aan het eind van Mongolië begon het eenzijdige Mongoolse voedsel toch wel tegen te staan. Oh ja, wel een leuk verhaal…..ergens in Rusland kregen wij van een lieve mevrouw “blini’s” (dat zijn een soort pannenkoekjes met zure room erin). Het begrip “zure room” kreeg echter een totaal nieuwe dimensie…. Het was ernstig over tijd, brokkelig en stonk een uur in de wind. Inderdaad wil je die ontzettende lieverds niet voor hun hoofd stoten en het gewoon opeten, maar Jes zat al letterlijk te kokhalzen en zei: “Moet je proeven, lieffie…..” Ruiken was al voldoende om ook bijna over mijn nek te gaan. Wat te doen? In een onbewaakt moment hebben we de room uit de pannenkoekjes geschraapt en in een plastic tasje geschoven, suiker op de blini’s geschept en toen ze weer keek smakelijk doorgegeten. Maar waar moesten we het tasje met room laten, zonder dat zij het zou vinden??? De rugzak van onze lieve cameraman (sorry, Nico, nogmaals sorry) bleek de oplossing……… Jeske: Het gebeurde vrij regelmatig, dat er iets minder lekkers werd voorgeschoteld, want men eet ginder echt heel anders dan wij. Ik ben geen moeilijke eter en probeer altijd alles wel, maar wij hebben daar (vooral in Mongolië) vaak vlees moeten eten, omdat er stomweg niets anders was, en wij eten thuis liever kip of vis. We wilden in principe uit beleefdheid alles eten. Wat ik vooral enorm gemist heb is groente en fruit, daar had men weinig van, en los van dat ik dat gewoon erg lekker vind, merk je ook, dat je dat echt nodig hebt om je sterk te voelen. |
|||||||
|
Over de productie....
[color=cc0000]Hadden jullie 24x7 een cameraploeg in de buurt? Of waren er nog momenten/plaatsen waar jullie zonder cameraman en geluidsman onderweg waren ? Dus plaatsen waar je echt met z'n tweetjes hebt kunnen zijn zonder dat "blok-aan-het-been-team".[/color] Jeske: Ja, op lange liften, waar je erg krap zat, wilde de cameraman nog wel eens overstappen in de volgauto. ’s Avonds filmden ze eventjes op een slaapadres en gingen dan weg, dus dan was je echt alleen met de locals, dat waren wel hele bijzondere momenten. En bijvoorbeeld in de Gobi Woestijn gaan ze niet 6 uur filmen hoe je daar loopt, dus dan reden ze kilometers vooruit en liepen we daar echt samen met “ons” kameel…dat was wel een trip, hoor!! [color=cc0000]Hoe verliep de selectieprocedure? Wat waren de vereisten, buiten een sollicitatie en daaropvolgend interview?[/color] Elias: Ik geloof niet dat wij over dat soort productionele zaken mogen uitwijden, sorry. Gewoon inschrijven en ondergaan, zou ik zeggen…. [color=cc0000]De TV-versie is doorschoten met 'bekentenissen' waarbij de geïnterviewde een verklaring aflegt aan de camera ---- een beetje zoals de biechtstoel in Expeditie Robinson. Halverwege een proef monteert men bijvoorbeeld jullie commentaren op specifieke voorvallen tijdens die proef, veelal om de verwachtingen van de kijker een foute richting in te sturen. Wanneer werden deze opgenomen? Moesten jullie er soms lifttijd voor prijsgeven?[/color] Jeske: Deze gesprekjes werden voor of na lifttijd opgenomen. Elke dag even, bijvoorbeeld als je een slaapadres had gevonden of een kwartiertje voor je je duim weer opstak. [color=cc0000]Werden de bekentenissen op een bepaalde manier geregisseerd?[/color] Elias: Nee, wat niet wegneemt dat ze wel alles kunnen monteren zoals zij willen. De “bekentenissen” waren gewoon interviews (dagelijks). [color=cc0000]Is er soms een sturende ingreep van Kanakna op de uitkomst van het race voelbaar geweest die in het programma zelf verzwegen werd? Naar verluidt mocht Reinier een keer een uur voor Wesley of Joeri liften, terwijl de kijkers niet op de hoogte werden gesteld. Zijn jullie ooit door zo'n auctoriële ingreep geslachtofferd of begunstigd geweest?[/color] Jeske: Iedereen is wel eens bevoor- of benadeeld geweest door productionele beslissingen en soms is dat dan wel frustrerend, maar ik heb ze nooit kunnen betrappen op partijdigheid of expres iemand voortrekken ofzo. Ook de productie stond voor een totaal nieuwe uitdaging en heeft vaak moeten improviseren en dat hebben ze altijd zo goed en eerlijk mogelijk proberen te doen. [color=cc0000]Welk contractueel verbod, buiten de zwijgplicht over de uitkomst, kennen wij niet? Is er contractueel verbod op het beantwoorden van dit soort vragen?  (can't blame a man for trying)[/color]Elias: Try somebody else (haha) [color=cc0000]Zijn de tussenstukjes (interviews) ook integraal uitgezonden, of zijn er stukjes van gebruikt waardoor bepaalde uitspraken uit verband werden gehaald en waardoor wij als kijker weer een ander beeld ervan kregen?[/color] Jeske: Ja, wij hebben onze eigen uitspraken wel terug gezien in een andere context of veel eerder of later dan werkelijk… Daardoor ontstaat vaak een vertekend beeld, helaas. Wij hebben allen ingestemd met een volledige openheid en hebben dus altijd de vragen beantwoord wanneer dit van ons verlangd werd, maar je stond er nooit bij stil, hoe ze deze uitspraken kunnen gebruiken…. [color=cc0000]Raar dat jullie twee afleveringen door Mongolië liepen zonder ook nog maar één auto tegen te komen. Tenminste dat leek dan zo door de montage. Ik vond het wat vreemd. Wat dat betreft sluit ik me aan bij de vraag van iemand anders voor mij... Of jullie ook het idee hadden dat er vanuit de produktie soms enige manipulatie was?[/color] Elias: Denk van niet,waarom zouden ze? Ze hadden wel andere dingen aan hun hoofd (geloof ik). Zorgen dat het circus op de rails blijft. Maarreh……we hebben écht nauwelijks auto’s kunnen ontdekken daar!! [color=cc0000]In de vorige aflevering kwamen jullie als derde binnen bij de proef met het opbouwen van de gers. Toen jullie vervolgens tweede werden bij de proef, mochten jullie toch pas als derde vertrekken. Gisteren mochten Hans en Rani tegelijkertijd met Reinier en Clarinca vertrekken, ook al waren ze als derde binnen gekomen. Het had waarschijnlijk niets uitgemaakt, maar het gaf als kijker wel een raar beeld.[/color] Jeske: Wij kwamen zelfs als tweede aan bij de gers…, werden inderdaad 2e bij de proef, maar alleen de eerste kreeg de voorsprong en de rest vertrok op volgorde van binnenkomst bij het tempeltje de vorige dag, daar waren wij als 3e binnengekomen. De regels wilden wat dat betreft nog wel eens veranderen…. [color=cc0000]In de laatste aflevering mogen jullie rond 6.30 vertrekken. Waarschijnlijk eerst nog wat tijd verloren met een lift zoeken, maar dan besluiten jullie te voet verder te trekken! Laten we even aannemen rond 9.00? Om 15.00 stopt de race voor die dag. Rani & Hans hebben slechts een korte lift gevonden van ongeveer 20 km! Dan moeten jullie op die 6 uur stappen toch verder zijn geraakt dan 20 km? (In de vorige etappe, met de kameel, hadden jullie ook een mooi gemiddelde van ongeveer 5 km/uur!)Hopelijk komt hier snel antwoord op, want lig er echt bijna van wakker![/color] Jeske: Wij liepen zelfs meer dan 6 km/uur. Elias: Klopt……..maar we zaten op een andere weg. Wel de juiste richting, maar niet de “hoofdweg”. Maar wel (denken wij) achter beide andere koppels. Helaas … pindakaas. [color=cc0000]En kregen de mensen van de organisatie ook meer geld dan de paar euro die jullie per dag te besteden hadden?[/color] Jeske: vast wel, hahahahaha Elias: Ik zou het niet weten maar ze aten vaker en meer dan wij……. |
|||||||
|
Over tactiek...
Elias: Eventueel een lift regelen op de avond voor dat je vertrekt de volgende ochtend. Jeske: Met de wetenschap, die ik nu heb, zou ik natuurlijk ook meer ’s avonds al een lift regelen (wij namen de opdracht heel letterlijk…” start morgen om 07.00 uur met liften” ) en in Rusland ging “lopen met de duim” heel gemakkelijk, maar in Mongolië kwam er niets voorbij om de duim naar op te steken, hahaha, dus wellicht toch langer op één punt blijven staan en niet panieken, dat het te lang duurt, maar ja, dat is toch ook weer achteraf geklets en ik kan mij goed neerleggen bij genomen beslissingen. |
|||||||
|
...en wat jullie nog meer wilden weten....
[color=cc0000]Zou je een eigen fansite willen gaan draaien, net zoals Rian van Esch heeft gedaan in ER? [/color] Zoals ik het ook hier nu lees, is er echt veel interesse geweest naar jullie en hadden veel mensen toch de hoop op jullie gezet. Jeske: Hartverwarmend en heel lief, hoe veel mensen met ons meeleefden!!! Wij krijgen kaartjes van wildvreemden, die verdrietig waren, toen we eruit lagen en in de shop staan regelmatig verse bloemen van “fans”… echt geweldig. Ik weet niet of een fansite op z’n plaats is. Laten we heel eerlijk zijn… nu is er even veel aandacht, maar wij zijn natuurlijk gewoon twee ondernemende mensen, die een heel bijzondere reis hebben gemaakt, niets meer en niets minder. De aandacht zal erg snel verslappen en er komen snel weer nieuwe reality-programma’s op tv, met nieuwe “eendags-sterren” , die ook een bijzonder avontuur beleven. Wij hopen, d.m.v. deze brief tegemoet te komen aan de geïnteresseerden. Kortom, ik weet het niet…. Ik heb niet het gevoel iets gepresteerd te hebben wat een fansite verdient…. En leven in anonimiteit is ook wel heerlijk, hoor. Men ziet maar zo’n klein deeltje van de echte Jeske en Elias op tv en men kent je verder totaal niet, maar velt wel een oordeel naar wat men te zien krijgt. Zowel positief als negatief….het is altijd geveld naar aanleiding van dat kleine deeltje Jeske en Elias en je bent snel geneigd je te willen verdedigen en dat gaat maar door dan. Op een bepaald moment (nu?) moet je besluiten:” Nu stop ik met verdedigen/mezelf bloot geven/willen uitleggen en ga ik gewoon het leven weer leven, wat ik zo graag leef, omringd met mensen, die mijn ware aard kennen en passen bij die ware aard”. Elias: Ik heb niet zo’n behoefte aan een fansite. Ik heb al een website van de winkel, dus dat is wel genoeg dacht ik zo. [color=cc0000]Vanwaar in Griekenland ben jij Elias (ik ben een zeer grote fan van Griekenland en we gaan er vaak naar toe ook deze zomer) of ben je in Nederland geboren.. Spreek je Grieks??[/color] Elias:Ik ben geboren in Utrecht, maar mijn vader was Grieks. Mijn roots liggen in het hartje van Griekenland…..Kalambaka. Ik spreek behoorlijk o.k. Grieks. [color=cc0000]Heb je mongools geleerd??[/color] Jeske: Wij hebben het geprobeerd thuis, maar dat was echt heel moeilijk, zeker omdat je ook Russisch wilde leren. Wat basiswoordjes hebben we er wel ingestampt en verder spelenderwijs op proberen te pikken in het land zelf. [color=cc0000]Mijn echtgenoot is al lang gefascineerd door de treinreis Moskou - Peking, welke etappe kunnen jullie ons aanraden om zeker te doen ? Irkoetsk, Bajkal meer, Ulanbaatar?? (ik weet dat dat persoonlijk is maar jullie zijn er geweest en wij nog niet !)[/color] Elias: Eigenlijk vind ik dat je hem gewoon helemaal zou moeten doen. Elke etappe heeft absoluut zijn eigen charme en juist de afwisseling maakt het zo prachtig. Dat is echt mijn mening. Gewoon doen!!!!! [color=cc0000]Hebben jullie nog contact met één of meerdere mensen waarbij jullie in huis hebben overnacht?[/color] Elias: Ja, met de man en zakenvriend, die ons hotel (met dat goeie behang) hebben betaald, hebben we contact. En ook nog met een ander echtpaar (boeren gezin). [color=cc0000]Welke CD zit het vaakst in jullie CDspeler, en heb je de muziek gemist tijdens de trip naar Peking?[/color] Jeske: Ik heb een hele brede muzieksmaak (New Age tot Rock) maar hou ook erg van stilte, zodat ik goed een tijd zonder muziek kan. Elias: Ontzettend. Ik ben helemaal muziek fanaat. Als ik in mijn winkel aan het werk ben heb ik echt altijd muziek op staan. Ik had een moord begaan voor een diskman met een paar goeie plaatjes. Heerlijk in de Gobi lopen met de laatste Foo-Fighters die in je oren knalt. Heb ik echt gemist!!! Ik draai de laatste tijd best wel gevarieerd. Van Frank Sinatra naar Oueens of the Stoneage via Three Doors Down tot Joss Stone. Maar morgen kan ik zo weer overstappen op Deftones, Sevendust en wat dies meer zij. [color=cc0000]Curacao, Cuba, Canada, Caribbisch gebied??[/color] Elias: China!! Peking!! Liften!!!! [color=cc0000]Op een gegeven moment konden jullie de trein nemen maar jullie wilden liever liften en toen namen Rani en Hans de trein, vanwaar deze beslissing ??[/color] Samen: We waren pas drie dagen onderweg en begonnen net een beetje te beseffen wat liften in Rusland inhield. Wij hadden een paar hele leuke dagen (monniken, pitbull) achter de rug en vonden het iets te vroeg in de reis om al te gaan rusten op de trein. [color=cc0000]Hoeveel kilo zijn jullie afgevallen? En hebben jullie, net als de duikers, ook zwaar zitten trainen voorafgaand aan PE?[/color] Elias: Kilootje of 4, maar zat er zo weer aan na 4 dagen Peking. Lekker eten daar!!! Jeske: In Rusland bleef het zo’n beetje gelijk, denk ik. Ik at wat minder, maar sportte ook veel minder dan thuis. Maar toen Mongolië… Veel slechter eten en meer fysieke inspanning. Ik schat, dat ik toen een kilo of 3 kwijt raakte, maar wees gerust… 4 vrije dagen in Peking (dag 1 Mc Donalds en daarna dagelijks veel heerlijke Peking Eend!!!) en ik was gewoon weer op mijn start gewicht. Van te voren hebben we niet extra gegeten ofzo, maar wel al afgekickt van suiker en veel vitamientjes geladen, om zo gezond mogelijk op pad te gaan. Sporten doe ik altijd veel, deels omdat dat mijn werk is en deels voor de fun. [color=cc0000]Wat is er gebeurd op de bootjes zodat Jeske dacht dat Elias wou dat toch Hans en Rani als eerste aankwamen en niet Reinier en Clarinca !![/color] Jeske: Ik was al een tijdje aan het roeien met Hans en Rani toen Elias kon gaan roeien; beetje rondjes toeren en toeristische informatie verstrekken (aan mijn linkerhand, voor de kijkers rechts, ziet u een tempel etc…), dat was ook de bedoeling, natuurlijk. Op een gegeven moment kreeg ik een seintje, dat we toch echt eens naar de overkant moesten (jammer, het was wel lekker in het zonnetje op die bootjes, hahahaha) en ik probeerde Elias zijn aandacht te trekken om een beetje dichter bij elkaar te komen. Hij zat echter uitgebreid met Reinier te bomen en riep, dat ik door moest varen, maar ik begreep, dat Reinier in de boot iets vervelends gezegd moest hebben, waardoor Elias wilde, dat ik écht door zou varen….hij bedoelde lekker door toeren, tot zijn gesprek klaar was, maar hij wist niet, dat we moesten voortmaken…. Miscommunicatie!! Elias vond vooral erg, dat hij Reinier geruststelde, dat het in orde was, terwijl het dat niet bleek te zijn….Oeps. [color=cc0000]Jeske, heb je achteraf spijt dat je toch sneller bent gaan roeien, zodat uiteindelijk Hans en Rani gewonnen hebben?[/color] Jeske: Ik heb daarmee (gelukkig) geen invloed gehad op het wel of niet winnen van de kandidaten, anders was het een veel te grote verantwoordelijkheid geweest, die niet leuk meer zou zijn. Dit was een grappig bedoelde opdracht van de makers, die de finalisten even terug zou werpen in de sociale strijd. Jammer, dat ik Elias verkeerd begreep (we zaten dan ook zo’n 200 meter van elkaar weg en dan wordt communiceren lastiger natuurlijk), maar het heeft Hans en Rani niet de winst opgeleverd, hoor, die hebben ze echt aan zichzelf te danken en niet aan mij. Ik vind het wel jammer, want wij gunden het Reinier en Clarinca op dat moment meer om eerder over gebracht te worden. [color=cc0000]Jammer dat jullie geprobeerd hebben de finale te beinvloeden, maar ben blij dat het jullie niet gelukt is !!!!!!! over complotten gesproken.......dit was het ergste wat jullie konden doen.[/color] Samen: Ons is de opdracht gegeven te kiezen om de een of de ander eerder over te brengen! Het is dus de bedoeling van de makers geweest dat de finale beïnvloed werd (net als een duivelseiland of de laatste eilandraad op Expeditie Robinson bijvoorbeeld). De amuletten werden dan wel niet meer doorgegeven, maar achteraf bleek het sociale aspect dus toch belangrijk en wij waren tegen het zelfde “probleem” aangelopen waren wij in de finale beland…… Het ging overigens om een amulet en niet om punten bij de bootjes, zodat wij niet in de hand hadden wie er zou winnen, enkel maar met hoeveel amuletten en dus geld iemand zou winnen. [color=cc0000]Hebben jullie nog een beetje kunnen genieten in Peking of was daar te weinig tijd voor?[/color] Elias: Wij zijn 4 dagen met z’n tweetjes op stap geweest om allerlei attracties te gaan bekijken. We hadden graag nog wat langer gebleven maar hebben wel al veel kunnen zien (verboden stad, Chinese muur, plein van de hemelse vrede, zijdemarkt). Echt een heerlijke stad!!! [color=cc0000]Zijn er dingen waartegen jullie anders aankijken na het zien van de uitzendingen? Ik kan me voorstellen dat als je rustig op de bank zit je over bepaalde zaken anders denkt dan tijdens de hectiek van het spel.[/color] Elias:Zeker weten. Zoals ik al eerder zei; het is vreemd om jezelf terug te zien op tv. Ik was mij er ook niet van bewust dat er met plakken en knippen zoveel gedaan kon worden. Over de gehele linie vind ik P.E. een heel goed programma waar ik ook naar had gekeken als ik er niet zelf aan mee had gedaan (jaja). Ik heb ook zoveel leuke dingen van andere koppels kunnen zien. En dat wisten wij daar ook niet natuurlijk, hoe de P.E van andere koppels eruit zag. Jeske: Wat mij zo verraste is dat ik juist helemaal niet rustig op de bank zat… Onderweg ben ik nooit nerveus geweest en tijdens het kijken was ik heel onrustig. Na de reis kwam ook pas het besef, dat het ook nog eens op tv zou komen, dat vergeet je volkomen onderweg! Het is raar jezelf terug te zien in iets wat je niet zelf creëerde; van je eigen vakantievideootje weet je exact wat je wel of niet opnam en je bent je dan ook veel bewuster van jezelf tijdens de opname. Al met al genoot ik er toch erg van en wat ze achterwege lieten vulden we zelf wel in (weet je nog…daar sliepen we op de vloer van een wegrestaurant en weet je nog…daar zaten we in een lift, waarvan de man opeens zijn zoon rijles ging geven, etc). |
|||||||
Slotwoord
|
[color=cc0000]Jeske:[/color]
Peking Express was letterlijk en figuurlijk een enorme trip. Ik heb genoten van de landschappen, de ontmoetingen, de uitdagingen. Ik kwam op plaatsen waar ik nooit meer zal komen en deed dingen die ik nooit meer zal doen. Ik heb de herinneringen diep in mij verankerd en ben er enorm door verrijkt. Ik bedank jullie voor jullie support. Positief, dan wel negatief, het heeft altijd onze ogen geopend en ik zal het gebruiken om een fijner en gelukkiger mens te zijn. Nu is het tijd om het programma Peking Express achter me te laten en de reis Peking Express voorgoed in mijn hart te sluiten. We gaan nu snel naar China… nieuwe avonturen tegemoet. Door naar het begin van de rest van mijn leven…. Liefs, Jeske [color=cc0000]Elias:[/color] De cirkel is rond. Het avontuur is na een jaar van selecties, wachten, mogen gaan, wachten, gaan, wachten op de uitzending, uitzending, ten einde. Heel veel mooie dingen heeft deze Peking Express ons gebracht. Na zondag (Nederland) de Making Off te hebben bekeken, komt er een einde aan deze cirkel. Iedereen bedankt!!!!! En wij gaan weer aan een nieuwe cirkel beginnen………. Het ga jullie goed, Elias Enne….Don’t give me F$*#$@ng B**%$#*&it!!!!!!!!!  (red: kai evcharisto poli esí,...Jeske kai Elias,...Kaló taxidi stis Kineza  )
|
